Een krantenknipsel uit het jaar 1964
Prosper Devogelaere zestig jaar muzikant bij de fanfare De Eendracht in Anzegem
Prosper Devogelaere heeft zich in zijn jarenlange loopbaan als muzikant heel veel opofferingen getroost voor de bloei van de maatschappij. Op 70-jarige leeftijd is hij een kranige verschijning in de de fanfare waar hij nog altijd in de rangen van het muziek mee opstapt.
Verdienstelijke muzikant
We hebben Prosper Devogelaere in zijn woning onlangs even bezocht om het een en ander uit zijn muziekloopbaan te vernemen.
Hij is een geboren Anzegemnaar. In zijn kinderjaren was het lokaal van de muziekvereniging “De Eendracht” in het ouderlijk huis gevestigd. Tijdens de wekelijkse herhalingen was Prosper als bengel uit de muziekzaal niet weg te halen , want zijn grootste verlangen was ook met een instrument in de rangen van de fanfare van Anzegem te mogen opstappen. Weldra volgde hij de muzieklessen. Hij was al dadelijk de uitblinker en geraakte stilaan vertrouwd met de andere muzikanten. Zijn eerste instrument dat hij in handen kreeg was een piston en hiermede deed hij vooreerst in 1904 zijn intrede. Hij was toen amper 12 jaar oud. Muziekmeester Gust Devrieze zag in Prosper een goede muzikant en enige jaren nadien vond hij hem rijp genoeg om de partij van de pistonsolo te vertolken. Later kwamen ook zijn drie broers de rangen van de fanfare aanvullen, doch Julien en ook Prudent, zijn reeds na ettelijke jaren muzikant te zijn geweest, veel te vroeg heengegaan, terwijl Georges sedert amper één jaar om gezondheidsredenen eveneens uit de fanfare verdwenen is. Stippen we ook aan dat Prosper niet alleen bij De Eendrachters Anzegem op stap ging, maar ook regelmatig bij het muziekkorps van Petegem Oudenaarde, Elsegem en Wortegem speelde. Bij deze maatschappijen vervulde hij soms ook wel eens de rol van muziekmeester. En het was ook in die schone periode dat Prosper te Wortegem muziek ging spelen, dat hij er zijn lief vrouwtje Alice ontmoette.
Het spreekt vanzelf dat nagenoeg zestig jaar in dienst van de fanfare niet onopgemerkt voorbijgaat. In die lange jaren dat hij in het muziekleven staat zag hij verschillende muziekmeesters aan het hoofd van de Eendracht en wij vernoemen naast de vorig geciteerde de heren: Meester Aimé Devos uit Anzegem; Meester Remi Vandekerkhove uit Deerlijk; Oktaaf Vandevelde uit Oudenaarde; Remi Vande Meulebroeke uit Kerkhove; de huidige flinke dirigent Jos Versichele. Als voorzitter kende hij enkel wijlen Maurice Declercq en de huidige voorzitter Gaston Salembier. Over de heer Salembier spreekt Prosper met veel lof. Sinds deze sympathieke en vooruitstrevende volksvriend aan het hoofd staat van de fanfare, zo vervolgde Prosper werd reeds heel wat gepresteerd ten bate van onze maatschappij. Eerst werden we uitgerust met een nieuwe kepie en ter gelegenheid van het St.-Cecilia-feest van vorig jaar kwamen we voor het eerst in prachtig uniform op straat, zonder dan nog te spreken over de nieuwe instrumenten en andere muziekbenodigdheden welke de laatste tijd werden aangekocht. En het is ook dank zij de h. Salembier dat bij de viering van het 80-jarig bestaan van onze muziekgilde een gloednieuwe vlag met de fanfare mee opstapte.
Alle anekdoten vertellen die Prosper bij zijn geliefde fanfare beleefde zou ons te ver leiden, maar wij kunnen vermelden dat hij steeds naast de deelname aan de ontelbare festivals en andere uitstappen en prijskampen met de muziekgilde eveneens op post was tijdens een wedstrijd voor stapmarsen te Oostduinkerke, waar de Eendracht de eerste prijs behaalde. In oktober 1960 was hij er eveneens bij toen de maatschappij in het 13de provinciaal muziektornooi van West-Vlaanderen, die te Anzegem zelf plaatsgreep, als eerste fanfare werd gerangschikt met 86 % der punten. Sindsdien spelen we in tweede divisie, zo voegde Prosper er aan toe, en onze muzikanten zijn bekwaam genoeg om met onze talentrijke muziekchef Jos Verstichele aan het hoofd bij een eerstvolgend muziektornooi ons in de eerste afdeling te handhaven. En dat zou hij gewis nog willen meebeleven, zegde Prosper ons. Dat de muziek ook tot diep in het hart steekt van het nakomelingenschap van Prosper Devogelaere, bewijst het feit dat hij thans drie zonen heeft die eveneens bij De Eendracht knappe muzikanten zijn, natuurlijk dat zij daartoe heel wat studie en onderricht kregen van vader.
Tot voor drie jaar heeft Prosper het met zijn onafscheidbaar piston volgehouden, toen hij het blazen op dit instrument heel erg lastig vond op zijn 67 jarige leeftijd. En toch was het met grote spijt dat hij zijn piston aan een jonger muzikant gaf om zelf bariton te spelen.
Aan deze verdienstelijke muzikant, een van diegene welke zich veel opofferingen getroost heeft voor de muziekkunst en ertoe bijgedragen tot de bloei van zijn muziekfanfare, is De Eendracht veel dank verschuldigd. Waar hij in 1904 reeds spelend lid werd van een muziekvereniging, wensen we alvast dat hij in 1964 zijn diamanten muzikaal jubleum zou mogen vieren, want de ouderdomsdeken van de fanfare van Anzegem denkt er zelfs in de verste verten nog niet aan vaarwel te zeggen.
En dat zullen voorzitter Salembier en zijn fanfare zeker en vast niet onopgemerkt laten voorbijgaan !
. Krantenknipsel
